Voorbereidingen in volle gang!

Nog 31 dagen voordat we in het vliegtuig stappen en ons avontuur in Zambia tegemoet vliegen.
We zijn inmiddels druk bezig met alle voorbereidingen en krijgen er daardoor steeds meer zin in!

De belangrijkste stap in de voorbereiding is dat ons project is goedgekeurd! Na vele uren bloed, zweet en tranen, kregen we 19 maart j.l. het verlossende mailtje. We hoorde de *pling* uit onze telefoon komen terwijl we onszelf met een goed potje shoppen aan het afleiden waren. In het pashokje werd het mailtje geopend, waarna de hele winkel heeft mee kunnen genieten van het goede nieuws. Als een stel idioten stonden we te springen en juichen, haha. De mensen moeten wel gedacht hebben…

Het lijkt wel of het bij ons nooit normaal kan, uitgerekend op de dag dat wij een afspraak hebben in het AMC voor de vaccinaties en voorlichtingen, is er de grootste stroomstoring in jaren!
Omdat we het AMC niet konden bereiken en de treinen niet reden, hebben we last minute besloten dan maar met de auto te gaan. In alle haast was Lotte de TomTom vergeten, waardoor het met ons richtingsvermogen van een garnaal nog best een uitdaging was om naar het AMC te rijden. Gelukkig kwamen we op het kritieke moment dat we de weg echt niet meer wisten, een ambulance tegen. In de hoop dat hij naar het ziekenhuis zou rijden, hebben we hem gevolgd. Gelukkig pakte dit goed uit en waren we ruim op tijd op onze afspraak.
Na de, toch lichtelijk bang makende, verhalen over enge ziektes en vieze beesten van de tropenarts, was het tijd voor onze vaccinaties.
We waren gelijk goed aan de beurt, een cholera-stempel voor in het vaccinatie-paspoort, een PEP-kuur (HIV-medicatie) voor het geval dat, malaria pillen en 3 vaccinaties (hepatitis A, DKTP en BMR).

Nou, die vaccinaties hebben we geweten! Lotte heeft de volgende dag als zielig vogeltje met koorts op de bank gelegen en Fabienne heeft van de spierpijn telkens smoesjes moeten bedenken op haar werk om maar niets uit de bovenste kastjes te hoeven pakken. Jemig wat een spierpijn heb je daarvan!

Naast de praktische zaken moest er natuurlijk ook een start gemaakt worden met de voorbereidingen voor ons project daar. Wij zullen 4 weken stage lopen in een plattelandsziekenhuis in een klein dorpje, Lubwe, in het noorden van Zambia. Het Lubwe Mission Hospital ligt in ‘the middle of nowhere’ en wij zullen daar tussen de nonnen in een eigen huisje op het ziekenhuisterrein verblijven. Veel voorzieningen die hier vanzelfsprekend zijn zoals: stromend water, elektriciteit en medische apparatuur zijn hier niet/nauwelijks aanwezig, dus dat wordt een hele cultuurshock!

Voor overleg over ons project en de stageperiode hebben we een aantal maal contact gehad met onze begeleider daar, de directrice van het ziekenhuis Sister Beatrice. Omdat er via de mail vaak lange vertraging tussen zat, hebben we haar nummer achterhaald en een sms gestuurd. Na een lange radiostilte, werd Lotte ineens op een donderdag avond gebeld. Die stond wel even raar te kijken toen ze in haar scherm “Zambia” zag staan. Na twee mislukte telefoontjes, hoorde ze de derde keer wel iemand aan de andere kant van de lijn. “Can you please call me back!?...” Heel goed gelovig denkend dat de verbinding bij hun slecht was, belde ze terug. Nou dat heeft ze geweten, aan het einde van de maand een extra telefoonrekening van 9 euro! Voor 3 minuten bellen tikt dat toch lekker aan. Die Sister Beatrice is zo gek nog niet ;)

Wij hebben ons project “Repeat, don’t let your knowledge delete!” genoemd. Ons project gaat over reanimatie van de pasgeborene. Wij gaan aan de obstetrische zorgverleners in het ziekenhuis een training geven over hoe je de pasgeborene het beste kunt reanimeren en wij willen een trainingsschema achterlaten waardoor zij deze trainingen ook zullen blijven herhalen na ons vertrek. Daarnaast willen we als een soort motivatie voor het volgen van onze training certificaten maken die de deelnemers kunnen halen wanneer ze meedoen. In Afrika is men namelijk dol op beloningen.

Via deze blog gaan wij proberen jullie op de hoogte te houden van onze avonturen in Zambia, áls we tenminste verbinding hebben met internet… Laten we maar afspreken: Geen bericht is goed bericht ;)